Uit stilte en strijd

[p. 53]

XXVI.
Bekentenis.

Wij zijn ijdele menschen,
Verward in ijdelen strijd -
Wij rekenen met wenschen
En nooit met een werkelijkheid.

Doch in elk eerlijk leven
Komt toch een oogenblik,
Waarin wij ons overgeven
Aan ons eigen stille ik;

Waarin wij de waarheid kennen
En haar niet meer ontvlien -
En zwijgende bekennen
Wat wij nooit wilden zien.