Uit stilte en strijd

[p. 47]

XXII.
Antwoord.

Ach kind: waarheid en leugen
Zijn altijd wat verward,
Want geen van beide deugen
Ze alleen voor 'n menschenhart.

Weef tussche' uw hart en 't leven
Het kleed van schoone schijn -
De bloemen daar geweven
Zullen de ware zijn.

Als andren ze anders noemen
Hebben zij ook gelijk -
Het zijn nu eenmaal bloemen
En leugens tegelijk.

Wat deert het of het waar is
Zoo 't u wat moois verhaalt -
Als 't kleed ten leste klaar is
Wordt 't toch weer uitgehaald.

Niet gansch uw oogen sluiten,
Alleen maar meer of min: -
't Is binnen niet, niet buiten,
Maar altijd middenin!