Eerste oogst

[p. 42]

XXXVIII.
Na de bui.

De lucht is 'n beetje blauw,

Het water rimpelt even

Van de eerste winterkou,

Wat doode blâren bleven.

De zon gaat uit den rouw,

Komt bij de kabbels beven,

Mijn versche bruid - o! nou,

Nou kom je bij me leven!

Diep in me breekt een oude snaar,

Een ander gaat het winnen, -

Wat klinkt die hel, wat klinkt die klaar,

Nou kijkt de zon naar binnen!

O! ik sta naakt in 't late jaar,

Nou gaat een lied beginnen!