Eerste oogst

[p. 11]

XI.
Zonsverduistering.

Een zwarte vlam zal 't klare licht bederven,

Een matte schemer gaat de lucht besmeuren,

De kwijnend-zieke zon verbleekt van kleuren, -

Dood hangt de lucht in bange doode verven;

De menschen meenen, dat hun God gaat sterven,

Reeds komt de donkre satan 't doodshemd sleuren:

Wat gaat hun bevend bonzend hart gebeuren,

Als zij hun God en licht - en leven derven!

Menschen op áárde viert uw God zijn feest,

Die nog uw slechte ziel en blikken kluistert,

Dien gij nog mint, en haat, - en immer vreest:

Een bleek brok geld heeft ziel voor ziel verduisterd

En spreidt zijn gier'ge grijns om ieders geest,

Dat elk slechts 't eigen kloppend hart beluistert.