Eerste oogst

[p. 9]

IX.
Luchtgevecht.

De zon die blaast een lustige schalmei

En stuurt haar lichten troep den wolken tegen,

De steigerende luchten schoon te vegen, -

De witgebolde vijand schaart zijn rij.

De wind pijpt op zijn doedelzak de zege,

Bestormt de luchtkasteele' aan alle zij,
En jaagt zijn koppels 't vlugge licht aan lij, -

Het is één strijd, één tintelend bewegen.

't Schaatrend gevecht vervult de hemelgaarde, -

Daar breidt het gouden licht zijn flanken uit,

En spranklend buitlen beî op lachende aarde -

De daverende zon neemt heel den buit!

Zoo breekt mijn lichte geest de laatste wolken,

Zoo komt een blij geluk mijn ziel bevolken.