Morendo

[p. 4]

Sneeuwgang

Er zijn nieuwe verten in mij ontstaan
sinds het zoo doodstil sneeuwde.
Ik zou nu naar ieder mensch willen gaan
en zeggen: ik was niet zooals gij meende.

Ze zijn misschien niet om mij begaan;
ze hebben hun eigen bezigheden.
De donkerheden minderen, witter gaan
de boomen worden rondom mij henen.

Er blijft er een in eenzaamheid gaan
en wensch en weenen vergaan, zijn schreden
vergaan in de sneeuw, aan het eind van de nacht
wacht de witte morgen, zonoverschenen.