Gedichten. Deel 3a. Apparaat

[467] ‘Ik schrik wanneer mijn naam weerklinkt,’

Overlevering

M^1	Typoscript, oorspronkelijk collectie J.Th. Stakenburg, H-16.
M^2	Typoscript, collectie J. Vermeulen, H-20,i.
M^3	Typoscript, collectie J. Vermeulen, H-20,i.
M^4	Typoscript Cel, collectie P.J. Meertens, H-20,iv.
M^5	Typoscript Asyl, H-36.
T	Ad interim 3 (december 1946), p. 529.
D^1	Blauwzuur, p. 16.
D^2	Verzamelde gedichten^4, p. 975.

Datering

Vóór 1942

Leestekst

M¹

[p. 326]

Varianten en correcties

M² a typemachine, b bl potlood (in de hand van J. Vermeulen)

Reekstitel	[ontbreekt] > Asyl T
Nummer	[ontbreekt] > 1 T
Titel	[ontbreekt] > [ontbreekt] M^2 a > Schrik M^2 b-D^2
1	weerklinkt, > weerklinkt. M^2-D^2
2	want > Want M^2-D^2
4	bord, er > bord. Er M^2-D^2
8	graf, > graf M^2-4
8	bestaan, > bestaan M^5-D^2
10	den > de M^2-D^2

Commentaar

^1	Zie [427] ‘Nachtwind en ritseling’, noot 1.
^2	Dit gedicht staat vermeld in de inhoudsopgave van de geplande bundel Balans (zie § 14.1). Vervolgens is het ondergebracht in de bundel Cel, zoals ook door Jan Vermeulen op M^2-3 is aangetekend. Zie verder § 16.
^3	Zie [450] ‘Ik ga iedere morgen ten gronde’, noot 3.
^4	Op 27 januari 1949 schreef Bert Voeten aan Achterberg: ‘Hoe was toch dat vers, dat je me in de telefooncel hebt laten horen? Ik loop sindsdien rond met de sleutelwoorden “kiezen” en “slijmvliezen” - best mogelijk dat het iets heel anders is geweest...’ Vgl. § 31.3.