Gedichten. Deel 1. Teksten

[997] Sluitrede^(aant.)

Vannacht liep ik nog eens tegen u aan;
hetgeen een doodenkele keer gebeurt.
Deze premissen, die op schildwacht staan,
zelfstandig op hun basis weergekeerd,
hebben het achteraf geverifieerd.

Zinsnede, aan de waarheid toegedaan,
dat wij als bloemen waren opgefleurd
en niet meer uit elkander zijn gegaan,
ontving zijn onafhankelijk bestaan;
infinitief, in u verdisconteerd.

Het vliegtuig schrijft onhoorbaar langs de lucht
abstracte tekeningen. Condensgas
komt er met spanningslijnen bij te pas.
Daartussen slaat het rose op de vlucht:

oneindigheid in spinneweb gevangen;
een bruidssluier over u heen gehangen.