Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 358]

[756] Status morendi^(aant.)

Ik ken u niet dan in de naaste dood,
want uw verschijnen staat aan zooveel bloot,
dat het u doet verdwijnen in de schoot
der ijzermijnen van uw lot.
Gij kunt niet duren buiten dit.
Voordat gij ademhalen wordt,
heeft zich uw lichaam opgeschort.
Gij komt een mensch te kort.

Als ik bedenk, hoe het zou zijn
wanneer gij plotseling voor mij stond,
met onder uw voeten grond,
en voor uw oogen al het mijn
der wereld weer het uwe werd,

ontbreekt een onbekende wet
waarom het niet gebeurt.
Ik heb er alles op gezet.
Ik pas u op het heden toe,
dat tot uw wezen reduceert.
Uit elke samenstelling, hoe
heterogeen, gij resulteert.
Maar uwe oogen vallen toe,
zoodra ik me heb omgekeerd.