Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 351]

[741] Dorp^(aant.)

Ik wandel op een ansichtkaart.
De huizen worden aangestaard,
achter hun lijm bewaard.

Gelegen onder een vernis,
dat van vervlogen jaren is,
blijft ieder ding zooals het is,

binnen een vlak horizontaal,
met geen andere verticaal
dan deze dikke patina.

Van morgenrood tot avondrood
staan wij aan scherpe schijnen bloot,
maar geen belichting brandt ons dood.

Wij glanzen de illusie terug
tot een spiegeling in de lucht.
Wij komen niet over de brug.