Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 340]

[721] (Koude noordzeeën zijn in mij ontstaan)^(aant.)

Koude noordzeeën zijn in mij ontstaan
en lange nieuwguineawolken rekken
hun leden uit en willen niet vertrekken,
zoo vast liggen ze in het blauw tot aan

amerika over de oceaan,
dat geen columbus meer hoeft te ontdekken.
Er zijn geen horizonnen op te wekken,
want ieder oord heeft zijn meridiaan.

Met binnenmeren tusschen rots en licht,
steil water, gepolijst en trotsch gesticht

op een plateau boven de tijd, dat bloot
schoof uit de zware gletscher van uw dood,

bitter gebied tegen het ijsmassief,
heb ik u in de zwarte spiegels lief.