Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 337]

[715] (Complementariteit)
III^(aant.)

De grond heeft droom gehouden waar gij ligt.
Beelden verdwijnen niet. Eenmaal gebonden
aan een substraat, dat ze heeft afgewonden,
zweeft het geziene over uw gezicht;

maakt het gehoorde in uw oor gerucht;
geuren verdringen zich voor neus en mond en
alle handdrukken die zij ondervonden
doen met een zelfde druk uw handen dicht.

Dit is gelijk aan slapen wat gij doet;
alleen maar uitgebreider en volstrekter:
de stof wisselt nu een proces directer:
de zuurstof brandt onmidlijk op uw bloed;
het kloppen van uw hart gaat door het hout,
dat al zijn kamers bij u binnenbouwt.