Gedichten. Deel 1. Teksten

[678] Einstein^(aant.)

Uw diepe voeten in de grond
maken mijn gang van gisteren.
Ik voel de aarde knisteren,
onder mijn schoenen terug gerold.

Wij zijn draaiing ten achter
en maken helling met de zon.
Bij elke voetstap krimpt de tijd
en trekt de ruimte krom.
Langzamerhand ontkom
ik aan de blinde oneindigheid,
met haar zuigende krachten,
voor uw beweging, die de wet
volgt van de relativiteit.