Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 293]

[628] Mozes^(aant.)

Herinnering, een groote hommel, gaat
stuifmeelbeladen, honigdoof,
over het koren in mijn hoofd.
Gij hebt het grond en land beloofd;
het is ontkiemd aan deze kant.

En de gedachte wordt bezwaard
met oud geluk - een volle schoof,
die rechtop in mijn lichaam staat.
Gij zult het nemen zonder graf.