Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 279]

[594] Poeder^(aant.)

De maan houdt u omhoog.
Sterren staan wit en droog:
poeder van Houbigant,
gelegen op uw wang,
is in het ruim gestort.
Ik kom oogen te kort.
Mijn reukorgaan bereikt
elke gedachteplek,
van uw lichaam geijkt;
de diepe moet, het basrelief,
waarin mijn vinger u beseft.