Gedichten. Deel 1. Teksten

[592] Steen^(aant.)

Wij zijn als beeldhouwwerk bijeen.
Ik ben niet levend meer alleen.
Uw dood gaat door ons beide heen.
Een harde, koude staat
van liefde, die ons overlaat
aan deze houding van voorheen,
neemt onze lichamen te baat,
zich uit te drukken in de steen.