Gedichten. Deel 1. Teksten

[407] Ontslag^(aant.)

De straten doen zich voor,
alsof ik weer behoor
bij deze zichtbaarheden:
melkboer en bode rijden;
daar is het postkantoor.

Ik kan weer brieven laten glijden
in gleuven, en gedichten schrijven
op trambalcon en corridor.
De overtuiging is gebleven,
dat ik u nog ontmoeten zal
in avondpark of winkelhal.

Het nieuwe stadsdeel schijnt de ziel;
of gisteren een vesting viel
zijn de glazuren steenen,
als stolde er mijn weenen.

O woud van tijd, verhelder
dit oerbeeld voor mijn oogen;
ik ben beroofd van luister
en door den dood bedrogen.