Gedichten. Deel 1. Teksten

[396] Retrospectie^(aant.)

Het is misschien niet meer te zeggen,
waarom ik langzaamaan binnen uw oogen
veranderde van vreemde in bekende,
- bleef ik dezelfde onder uw vermogen? -
maar toen was ook uw liefde volgetogen
van kostbaarheid, om aan mij weg te schenken.
En sedert sta ik zingend afgewogen
tegen die kracht in haar begin en einde,
zooals ze door mijn lichaam ligt bewogen.