Gedichten. Deel 1. Teksten

[331] Gedaante^(aant.)

Ik kan de morgens enkel in,
zoolang nog een gedaante staat
tegen de verre avondkim,
die tegen beter weten in
om mij den dood verlaat.

Het is het nachtelijk geding
tusschen mij en den dood,
dat zij, alleen omdat ik zing
haar namelooze mindering,
niet meer voorgoed de oogen sloot.