Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 109]

[242] (Vannacht, den droom, liggend onder een tafel,)^(aant.)

Vannacht, den droom, liggend onder een tafel,
hurkte een vreemde vrouw bij mijn gezicht.
Ik heb mij langzaam aan haar opgericht,
zeggend: zag je voor gindsche doode ramen
ooit nog bewegen? Zij moest dit beamen.
Toen heb ik uitgeroepen: zij ligt boven,
en ging op weg, een waterscheiding over.
Maar hooge gazen noopten mij te keeren
en ook een schuit ging tergend maar een meter.

In dit ontwaken, als uit een vergeten
kan ik u bijna aankijken en -raken
en moet u nochtans onbereikbaar weten.