Gedichten. Deel 1. Teksten

[229] Surplus^(aant.)

Surplus van liefde, waar moet gij nu heen?
Hul u in eigen hoede
en slaap ten overvloede,
en in de morgenstonden... ween.

Maar neen, laat nog de ziel vermoeden,
achter den horizon van steen,
het landschap dat niet kan verbloeden
omdat het ligt te spiegelen.