Gedichten. Deel 1. Teksten

[182] (Tuin van herfstdag bij haar thuis.)^(aant.)

Tuin van herfstdag bij haar thuis.
Boomen die het hebben moeten weten,
dat ik verlangde nooit te sterven,
zoo ze nu nog waaien in mijn hoofd;
stilte die ik niet kan vergeten
tusschen de stammen als in oogen,
en het zwerven
uitgeloopen op deze woning,
waar ik gebleken ben de koning,
die ik geweest ben van het begin
maar zonder kenteeken,
en nu over een onvergankelijk rijk
uw naam in diepe majesteit.