Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 72]

[153] In den regen^(aant.)

Laat dit, omdat ik eenzaam ben,
een stem verwerven als de regen;
die heb ik van u meegekregen,
zoover ik van u ben.

Het is hetzelfde als uw leden, -
kuisch en nabij -, waarmee de woorden
sidderen en worden geboren;
waarin uw liefde heeft gezwegen.

Zoo sneeuwt de dood het leven dicht.
Er is geen angst meer en geen naam.
Ik lig weer met mijn ziel tesaam
in onverstoorbaar evenwicht.

Ik heb u lief, al zijn vergaan
de verten, die ik met u deelde,
wat gij mij nimmermeer verheelde
vangt immer in den regen aan.