Gedichten. Deel 1. Teksten

[45] (Ik draal ter deure van mijn eigen duister huis.)^(aant.)

Ik draal ter deure van mijn eigen duister huis.
Ik dacht daar binnen goed den weg te weten
doch 'k stiet mijn handen aan al muren stuk.
Nu keer ik er niet weer, ik draal
ter deure, die ik achter me zal sluiten.

- Wel dat de zon er binnenvallen kon
en dat het ook wel licht bleef tot den avond,
maar o de nachten waar ik dwalend
aan blinde muren liep en eindigde
me zelve schreiend in een hoek te vlijen.

En als het schriele morgenlicht kwam in de gangen glijen,
vond ik mijzelve in een nooit gekende hoek,
Ik wil dit dwaalhuis uitgaan.