Gedichten. Deel 1. Teksten

[36] (Het late, late winterpark)^(aant.)

Het late, late winterpark
met uitgestorven paden glee
van sneeuwen dicht, van sneeuwen dicht
en onder het lantarenlicht
in witten dood het winterpark verglee.

Een zachte dooding droeg
ons uit dit eenzaam leven over.
Ik hoorde nog hoe je iets vroeg,
maar sneeuwenzacht en blijde vroeg
gedekt lag ik: een afgevallen loover.