Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 16]

[25] Avond^(aant.)

Het licht pulpt op de boomen,
vroom en zuiver dienen de lampen
in stil-strengen neerhang:
blanke waak
boven het drijvend avonduur
dat heenlekt bij de klok.

Ik zit met de zoete motten
die neervlinderen;
onder de zacht gekapte helheid
van lampen
en een eeuwige verstilling
spreekt aan het open raam

Rust vult de openheid
tusschen zwaaravondsche muren...