Cryptogamen

[p. 235]

Thebe

[p. 236]

OPGEDRAGEN AAN Dr A.L.C. PALIES

[p. 237]

Thebe

Met leven toegerust voor beiden,
liep ik vannacht de gangen in,
die naar u leiden.
Het ondergrondsch geburchte droeg
een stilte, die met tegenzin
mijn tred verdroeg.

De muren stonden als verzadigd
van ruige schimmel; lucht en licht,
voorgoed beschadigd,
beten mij uit; de wil alleen
bij u te zijn in 't jongst gericht,
hield mij ter been.

Het labyrinth verliep in schroeven
van eender, blinder cirkeling.
U ten behoeve?
Ik weet niet meer hoe lang ik ging.
Hoe brachten zij, die u begroeven,
zoover een ding?

[p. 238]

 

Totdat mijn voeten op u stuitten:

 

uit een volslagen duisternis

 

zag ik uw oogen opensplijten;

 

uw handen, die ik niet kon tillen,

 

voelde ik langs het leven streelen,

 

dat in mij sloeg;

 

uw mond, in dood verholen, vroeg.

 

 

 

Een taal waarvoor geen teeken is

 

in dit heelal,

 

verstond ik voor de laatste maal.

 

 

 

Maar had geen adem meer genoeg

 

en ben gevlucht in dit gedicht:

 

noodtrappen naar het morgenlicht,

 

vervaald en veel te vroeg.