Cryptogamen

[p. 57]

Met dit gedicht...

Met dit gedicht vervalt het vorige.
Ik blijf mijn eigen onderhoorige.

Totdat in 't einde blijken zal,
wie meester is, en wie vazal.

Tusschen mijn leven en mijzelve
is enkel nog een graf te delven.

Maar buiten deze laatste dingen
is enkel nog het lied te zingen,
- is enkel nog den dood t'ontwringen

het lied dat van haar lichaam is,
het lied waarvan haar lichaam is
de onbevlekte ontvangenis

en dat den dood niet toebehoort
binnen dit woord.