Afvaart

[p. 32]

Stil Oogenblik

De torens hadden een stilheid bereikt
die niet was uit te spreken.
Ergens oneindig ver in mij
werd deze toestand vergeleken
met wat daar groeit en niet weerkeert:
een liefde in zijn eigen staat
bloeiend en ongemoeid gebleven,
en die der wereld niet meer raakt
en waarvan woorden niet meer weten.