Afvaart

[p. 26]

Resurrectio

Toen stond in uw laatsten naam rondom
de wereld op, de kimmen braken
en een land, dat verloren was, kwam weerom;
schijnende over de gulden daken
van een oud dorp aan de horizon,
de zon met haar gebroken stralen.
En toen hij er eenzaam binnenging,
ontdaan van droefenis en wrake,
is hij tot haar weer kunnen raken,
vrij en als in een herinnering.