De zangvogeltjes. Deel 1

5. Troost.

Langzaam.
J.A.P. Schultz.

1. Waar-toe al dat kla - gen, waar-toe dat ge - ween?
2. Heft den blik naar bo - ven, ma - tigt uw ver - driet!
3. Maar w'er-ken-nen noo - de, 't goed dat God ons gaf;
4. O wat is hij za - lig, tot in eeu - wig - heid.
5. Schonk niet el - ke rus - te ons ver-nieuw-de kracht?

[p. 5]

 

1. Al dat ban - ge zuch - ten, al dat droef ge-

 

steen? Zegt mij, lie - ve vrien - den, is dat

 

on - ze moed? Weg met al dien kom - mer!

 

eens wordt al - les goed.

 

2. Neen, de He - mel - va - der wil uw lij - den

 

niet: Neen, hij wil ver - blij - den, en reeds

 

hier be - neên Zijn ge - nâ doen vloei - en

 

om ons al - len heên.

 

3. Wen - den ous on - dank - baar van ons wel - zijn

 

af. Wij ver - ge - ten 't we - zen, ja - gen

 

slechts naar schijn; Laat ons be - ter wor - den:

 

dan zal 't be - ter zijn.

 

4. Die ge - loo - vig wach - tend, 's Hee - ren hulp ver-

 

beidt; 't Woe - len de - zer we - reld kwelt en

 

knelt hem niet, Daar zijn oog van hier reeds

 

he - mel - blijd - schap ziet.

 

5. 't Le - ven en zijn kom - mer du - ren slechts één

 

nacht. En die nacht snelt he - nen, d'eeuw'-ge

 

dag breekt aan; Dan juicht on - ze zie - le:

 

God heeft wel - ge - daan.

 

 

 

ch.a. overbeck.