Van Sinterklaas en Pieterbaas

[p. 8]

Zoetjes gaan de paardenvoetjes.¹⁾
S. Abramsz.

Licht en tamelijk vlug.

Zoet-jes gaan de paar-den - voet-jes - Trip-pel, trap-pel, trip-pel, trap...
Dat is 't paard van Sin - ter - klaas - je - Stip - pe, stap-pe, stip - pe, stap.
't Schim - mel - tje draagt met ge - mak Sin - ter - klaas - jen o - ver 't dak.
't Schim-mel - tje draagt met ge - mak Sin - ter - klaas - jen o - ver 't dak.

't Paardje kan den weg wel vinden -

Trippel, trappel, trippel, trap...

In het heldre maneschijntje -

Stippe, stappe, stippe, stap,

't Paardjen is nog lang niet moe, } tweemaal.
Maar ik moet naar bedje toe. }

'k Hoor de vlugge paardenvoetjes -

Trippel, trappel, trippel, trap...

In mijn lekker warme bedje -

Stippe, stappe, stippe, stap,

En ik droom van Sinterklaas } tweemaal.
En zijn zwarten Pieterbaas, }

1) Dit versje kan ook gezongen worden op de wijze: ‘Zie de maan schijnt door de boomen’.

[p. 9]