Het gevecht met de muze

[p. 15]

Overpeinzing bij de Schreierstoren

Ik zal wel nooit in mijn gedichten schreien
en mijn gedichten zijn geen Schreierstoren,
waar de geliefden voor de afvaart stonden.

Toch kies ik steeds in mijn gedichten zee
en tracht te koersen naar het onbekende;
soms vallen hete druppels op mijn handen
terwijl ik zit te schrijven. Is de regen
verdwaald? Gij denkt aan tranen. Ach wat, tranen...