Gedichten

[p. 198]

Voorjaar

Boreas heeft zijn dwinglandij gestaakt;
Glinstrend vielen de kluisters van de slooten,
En 't lelieblad komt groen omhooggesproten
Als uit het donker van zijn droom ontwaakt.

Het kleine appelboompje, roze en naakt,
Ontcijfert plotseling zijn bloesemloten
In roze en wit, als een te lang gesloten
Papyrusrol, die haar geheimnis slaakt.

Winter, adieu. Zie, de narcissen zetten
Het groen vol koopren gloed met hun trompetten;
De leeuwrik schrijft zijn schoonschrift van geluid
Tegen de blauwe hemellei. De zachte
Zephir brengt ons tot vriendlijker gedachten;
Ook 't hart, die dorre tronk, bot langzaam uit.