Gedichten

[p. 71]

Achter de ruit

van Han G. Hoekstra

O zorgeloos en prachtig Amsterdam
- De ruit is in een aquarel herboren -
En duiven vallen rond den Westertoren
Als dwarrelende bloesem rond den stam.

Een beiaardier, die aan het klokzeel kwam -
‘Lief Vaderland, vaarwel’ klinkt me in de ooren...
Dan jubelen de negen englenkoren
En storten schrijlings over Waag en Dam.

De ruit wordt door mijn adem grijs bezet;
Het water stijgt. De zilvren stad loopt onder;
Menschen noch duiven, niemand wordt gered.

Maar met den vinger teeken ik een vlonder
En zie, een duif vliegt door het lichtspoor met
Een tak olijf. De wereld is een wonder.