Gedichten

[p. 59]

Angst

Het was niet meer te dragen
En niet meer uit te staan.
Dat hebben de blauwe nonnen,
Moeder, mij aangedaan.

Ik griezel van hun koorden
En gruw van hun habijt.
Zij hebben een doek genomen
En over mij uitgespreid.

Zij zeiden: ze is bedorven.
De dokter zei: maanziek.
Ik ben altijd gestorven
Bij hun òrgelmuziek.

Het was niet meer te dragen
En niet meer uit te staan.
Dat heeft, moeder, het orgel
Der blauwe nonnen gedaan.