Gedichten

[p. 48]

Regen

Mijn lief in den grijzen morgen
Stak paradijselijk af
Tegen het kamergraf
En de gordijnen vol zorgen.

Ik beet in haar zachten mond;
Toen bloeide zij langzaam open
Aan glanzige oogen en mond,
Doch sliep weer, bijna terstond.

En nu is het weer de regen
Die herbegint zijn macht
Over mijn hart te nemen.