Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 3

[Gerhard Bernard van de Pavord Smits]

Smits (Gerhard Bernard van de Pavord), geboren in 1803 en overleden als Ambtenaar bij de Posterijen te Winterswijk, in 1841, heeft onderscheidene losse stukjes in Almanakken en tijdschriften

[p. 170]

geleverd, welke eenen goeden geest ademen, doch zich in geen opzigt bijzonder onderscheiden. Ten proeve van zijne dichttrant deelen wij hier het volgende korte stukje mede:

Mijn buurman moest op reis bij 't krieken van den dag.
Uit vrees dat Morpheus hem soms al te vast zou knellen,
Wanneer hij in diens arm eens zacht te sluimeren lag,
Vroeg hij den nachtwacht: Vriend! ô, wilt gij wel eens schellen.
‘Als gij ten vieren hier voorbij komt dezen nacht.’ -
‘Verlaat je daar maar op, 'k zal u behoorlijk wekken,’
(Was 't antwoord van dien maat:) ‘ik heb dan juist de wacht’
Mijn buurman ging gerust zich op zijn leger strekken,
En sliep zoo schrikkelijk vast, als of hij nimmer meer
Ontwaken zou. - De klok slaat vier; hij schelt eens even,
Maar geen gehoor; nog eens, - hij krijgt geen antwoord weêr
En gaat. - Het daglicht rijst: de klok slaat vijf, zes, zeven -
Daar springt de reiziger half geeuwend uit zijn bed,
En raast, en tiert, en vloekt, en wrijft de sluimerende oogen,
En spoedt zich naar de straat, waar hij toevallig net
Den klepperman ontmoet, die hem zoo heeft bedrogen.
‘Ben ik,’ - (zoo barst hij los) ‘u kerel tot een spel?
'k Moet nu door u verzuim, bedrieger 't reizen staken.’ -
‘Vergeef mij,’ (is 't bescheid:) ‘'k trok tweemaal aan de schel,
Doch zachtjes, goede Heer! 'k wilde u niet wakker maken’ ¹

R.A.

1 Almanak voor blijgeestige 1835 bl. 153.