Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 2

[Hendrik Paul Kretschmer]

Kretschmer (Hendrik Paul), geboren te Zutphen, den 27 September 1790, was eerst op 's Rijks Militaire school te Amersfoort voor den krijgsdienst opgeleid, doch moest om zijne wankelende gezondheid die loopbaan verlaten, en werd Landmeter, daar echter ook voor dit werk zijne ligchaamskrachten ontoereikend waren, keerde hij ambteloos naar zijne vaderstad terug. In 1813 aangesteld zijnde tot Officier bij de Geographische Ingenieurs, zag hij zich kort daarna tot Adjudant bij den Franschen Generaal Hypalli benoemd. Na de omwenteling, op het laatst van dat jaar, naar zijne geboortestad terug gekeerd, gaf hij aldaar onderwijs in de Wis-, Natuur- en Aardrijkskunde, en werd, den 5 Januarij 1814, tot onderwijzer van het aldaar gevestigde Wis- en Aardrijkskundig Instituut aangesteld. Bij de invoering van het nieuwe stelsel van maten en gewigten, werd hij, in het jaar 1820, tot Arrondissements IJker

[p. 340]

benoemd, zoo als hij vroeger tot Lid der Schoolcommissie en tot medebestuurder van het Bornhof te Zutphen verkozen was. In alle welke betrekkingen hij werkzaam bleef tot dat hij, in den nacht van den 31 Januarij 1827, aan de gevolgen eener hevige borstziekte bezweek.

Kretschmer beoefende mede de dichtkunst, hoewel weinig proeven daarvan het licht hebben gezien. Wij hebben echter eenige zijner dichtstukken in handschrift voor ons liggen, die van eenen vrij gelukkigen aanleg getuigen. De volgende regels zijn ontleend aan zijn, zoo ver wij weten nimmer gedrukt, dichtstuk: Zutphen:

Daar waar de Tiberstroom der Middellandsche stranden
Met zwaaflig vogt besproeit, - nabij de morgen landen
Waar nu een trotsche stad op twaalf heuvlen ligt
Werd door de God des Krijgs het Kapitool gestigt -
Een duizend, duizend tal van afgerigte benden
Gehard door zege op zege, die al de lagen kenden
Des Oorlogs, heet op roof - omgaf dit hoog gevaart
En was sins eeuwen reeds de schrik van heel deze aard -
Carthago lag in boei, en Griekenland bedwongen
Versmoort reeds onder 't puin - 't had volk bij volk besprongen
En zag nu weer op nieuw naar roof en krijgsbuit rond.

Het lot wert dra beslist - der Batavieren grond,
Zo vrugtbaar, werd bewoond door woedende barbaren
En lag als tot een prooi van Romensadelaren -
Men snelt te wapen, gespt het stalen harnas aan
Het heer begeeft zich scheep, doorklieft den Oceaan
En land in dit gewest, waar de ijzren wapentuigen
Doen 't veen en drassig land door zwaare raadren buigen
En werpen Speer en Steen al slingrend door de lucht.