[Margriet Baronesse van Essen]
Essen (Margriet Baronesse van), geb. Baronnesse Van Haeften, vrouwe van Stelbergen en Schaffelaar, Vrijvrouwe van Abbenbroek, handteerde, in uren van uitspanning, de Nederlandsche lier, en was ook lid van het Haagsche dichtgenootschap Kunstliefde spaart geen vlyt. Zij was eene vrouw van zeldzame verdiensten en echte godsdienstige beginselen. Hooggeacht en bemind door allen, die haar kenden, leefde zij met haren echtgenoot, die door duldeloos lijden gemarteld werd, op het in de Nederlandsche geschiedenis zoo gedenkwaardige Schaffelaar, bij Barneveld, en overleed aldaar in 1793. Hare gedichten zijn niet in den handel, maar wel voor hare vrienden in 1780 gedrukt. Zij werden, na haar overlijden, in 1796, met eenige anderen vermeerderd, voor hare vrienden herdrukt, onder den titel van Iets van M. - - Reeds in 1781 gaf zij zelve in het licht: Een handvol menschenvreugde, in proza, waarin de sentimenteele geest van die dagen doorstraalt. Tot een staaltje van haren dichttrant diene het navolgende: Aan het venster, bij Maneschijn.
Nacht en stil is 't, om mij heen
Al 't gewoel des daags verdween;
Slechts de lieve maan beschijnt
Mij, door zorgen afgepijnd.