[Agnita van Dyk]
Dyk (Agnita van) voelde in 1792 zich gedrongen, in eenen lierzang, haar gevoel uit te storten, Ter gedachtenis van Abraham Arent van der Meersch. Wij doen hulde aan hare bekwaamheid, die zich welligt ook elders vertoond heeft. Slechts één couplet willen wij van de zes afschrijven, waaruit men hare gezindheid kan opmaken.
Toont, vreêgezinde Remonstranten!
Hoogschatters van dien grooten Man!
En gij, zijn Vrienden! Aenverwanten!
Wat nut de liefde werken kan,
Hoe hoog gij Van der Meersch waerdeerdet,
Wat goed gij uit zijn voorbeeld leerdet;
Auteursrechtvrij