Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 20

[Arnoldus Henricus Westerhoff of Westerhovius]

WESTERHOFF of WESTERHOVIUS (Arnoldus Henricus) werd te Ham, aan de Lippe, in Westphalen, in Febr. 1727, uit een geslacht geboren, dat aldaar reeds 200 jaren aan het roer der regering gezeten had. Na te Leiden 7 jaren gestudeerd en door het verdedigen van eenige theologische dissertatien naam gemaakt te hebben, werd hij door Philippus, landgraaf van Hessen, tot hofprediker beroepen, en als zoodanig te Kassel bevestigd. Kort daarna werd hem door de raden van koning Willem III het beroep te Leerdam opgedragen. Doch terzelfder tijd de stad Gouda hem tot rector beroepen hebbende, zoo nam hij die laatste betrekking aan en stond tot zijn dood aan het hoofd der Latijnsche school aldaar. Hij kwam eenmaal te Harderwijk tot hoogleeraar in aanmerking. Men verhaalt dat hij, toen de synodus in 1723 te Gouda zat, hij eene Latijnsche oratie voor haar hield de Ecclesia et Ecclesiastis, waarvoor hij door den praeses Ludovicus de la Coste plegtig bedankt werd. Hij huwde Adriana de Rouw uit 's Hage, die hem 6 kinderen schonk, van welke bij zijn dood, in 1737, nog 4 in leven waren, 3 zonen en een dochter. De oudste zoon studeerde in de regten, de tweede in de medicijnen, de derde Johannes Henricus in de godgeleerdheid.

Zijne voornaamste schriften zijn:

Poëmata Libergii, Med. Doct. et Polyatri Hagiensis. Goudae 1718. 8^o.

Terentii Fabulae cum Grammaticorum veterum suisque animadversionibus. Hagae Comit. 1726. 2 T. 4^o.

Terentii Fabulae cum interpretatione Donati et Calpharnii et Commentario perpetuo. Ibid. 1732. 8^o.

Vindiciae Terentianae quibus malevolae criticarum trigae respondetur. Goudae 1734.

P. Scriverii opera anecdota, philologica et poëtica. Traj. ad Rhen. 4^o.

[p. 144]

Hieroglyphica van mr. Romeyn de Hoghe. Amst. 1734. 4^o.

Ciceronis Orationes selectae. Amst. 1735. 8^o.

S. Pitisci Lexicon Latino-Belgicum novum. Dordr. et Amst. 1737. Rott. 1771. 4^o., door hem met 8000 woorden en spreekwijzen vermeerderd. Ook arbeidde hij aan eene nieuwe uitgaaf van Hesychii Lexicon.

Trappen des genaden throons. Gouda 1712 en meermalen herdrukt, o.a. te Amst. 1748 met pl.

Kerkelijke geschiedenissen des N.T. naar de handelwijze van Hubner, 8^o. in verscheide deelen. Amst. 1727 enz.

Hij vertaalde Apologia Synodi Dordraceni per Stephanum Vitum, in 1727 met een voorrede van Johan van den Honert.

In het jaar 1731 gaf hij met Jacob van Ostade, predikant te Gouda, een vertaling van het bijvoegsel van Calmets groot Woordenboek, (door Gargon in 1725 overgezet).

Van zijne poëzy vindt men o.a. eene proeve voor het 4de deel der Mengeldichten van J. van Hoogstraten.

Zie Saxe, Onom., P. VI. p. 404; Burmanni, Sapientia Hyperborealis, p. 61; Vrolijkhert, Vliss. Kerkhemel, bl. 514; Republiek der Gel. wereld, Julij an Aug., 1723, bl. 179; Leydekker, Toeyg. van zijn Testament, § O; Bouman, Gesch. d. Geld. Hooges., D. II. bl. 183, 184; Rogge, Bibl. der Contrarem, bl. 125; van der Aa, N.B.A. Wb.; Abcoude, Aanh., bl. 234; Tweeds Aanh., bl. 167; Kobus en de Rivecourt.