Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 18

[Abraham Trommius]

TROMMIUS (Abraham) of van der Trommen, zoon van Jan van der Trommen, werd den 23^sten Augustus 1633 te Groningen geboren. Hij studeerde aldaar eerst in de philosophie en fraaije letteren, onder Samuel Des-Mârets, Jacobus Alting, Martinus Schoockius en vervolgens in de godgeleerdheid, werd in 1655 proponent en bezocht vervolgens verscheidene hoogescholen, o.a. te Bazel, waar hij zich onder Johannes Buxtorfius in het Hebreeuwsch oefende. Na Duitschland en Frankrijk doorkruist te hebben, werd hij predikant te Haren, bij Groningen, en in 1671 in deze stad, waar hij 48 jaren het leeraarsambt bekleedde en den 29^sten Mei 1719, in den ouderdom van 86 of 87 jaren, overleed, nadat de hoogeschool aldaar hem op zijn 80jarigen leeftijd de waardigheid van doctor in de godgeleerdheid had geschonken. Hij was viermaal getrouwd en had verscheidene kinderen, die allen voor hem overleden. Trommius won niet alleen door zijnen dienstijver, wezenlijke kennis en onvermoeide arbeidzaamheid aller achting, maar ook door zijn eerbiedwaardig karakter en zijne hulpvaardigheid, aller liefde in zoo hooge mate, dat men hem te Groningen algemeen vader Trommius noemde. Hij was als godgeleerde bescheiden en ongemeen ervaren in de H.S. Hoog belang stelde hij in het gezang bij den openbaren godsdienst, behoorde geenszins tot de onbepaalde bewonderaars van Datheen en beproefde zelfs eene verbetering van diens Psalmberijming. Van meer belang waren echter zijne Concordantiën, die den bijbelonderzoeker groot gemak aanbieden. De arbeid door hem hieraan besteed, moge men schitterend zijn, hij is velen van groot nut geweest. Aan het eerste deel had ook 's mans schoonzoon Martinius gearbeid, maar het tweede was geheel van hem. Aan dezen arbeid besteedde hij 28 jaren. Hierop gaf hij een Grieksch-Hebreeuwsch woordenboek op de Alexandrijnsche vertaling, dat eenigen tegenstand vond, waarop hij, een zeer gematigden toon, eene Apologie uitgaf.

De titels zijner werken zijn:

Sagte verbetering der Psalmrijmen Petri Datheni. Anno 1695. 16^o.

Nederlandsche Concordantie der H. bijbels. Gron., 1685-1692. 2 Dln. fol. Hoezeer dit werk nog van waarde geacht wordt, blijkt daaruit dat er ten jare 1853 eene nieuwe uitgave (bezorgd door Ds. J. de Liefde) te Amsterdam van begonnen is, die bij afleveringen het licht zag.

Klijndere Catechisatie over de Catechismus der Gerefor-

[p. 221]

meerde Nederlandse Gemeenten, door Joh. Martinum en Abr. Trommium. Amst., 1715. 12^o.

Concordantiae Graecae versionis, vulgo dictae LXX Interpretum, cujus voces secundum ordinem elementorum sermonis Graeci digestae recensentur, contra atque in opere Kircheriano factum fuerat. Leguntur hic praeterea voces Graecae pro Hebraïcis redditae ab antiquis omnibus veteris Testamenti Interpretibus, quorum nonnisi fragmenta extant, Agriola, Symmacho, Theodotione et aliis, quorum maximam partem nuper in lucem edidit Dominus Bernardus de Montfaucon. Amst., Traj. ad Rhenum. sumptibus Societatis. 1718. fol. 2 vol. T. I. pp. 1008. T. II. pp. 716.

Hier achter volgt:

Duplex Additamentum ad praecedentes Concordias Graecas, quorum prius continet Lexicon Graecum ad Hexapta Originis, comprehendens plurimas voces Graecas e residiis fragmentis variarum Interpretationum Veteris Testamenti nempe Aquilae, Symmachi, Theodotionis, aliorumque collectas et in ordinem Alphabeticum reductas a Domino Bern. de Montfaucon: posterius D. Lamberti Bos succinctum collationem duorum editionum, Francofurtensis et Vaticanae, voorts Additamentum posterius, quo continetur succinota collatio duarum, quae nunc prostant, Editionum LXX Interpretum, nempe Francofurtensis et Vaticanae etc.

Dit werk gaf aanleiding tot een letterkundige twist tusschen hem en Conraad Kircher. Jean Gagnier, meester in de vrije kunsten te Oxford, nam de pen voor Kircher op en schreef: Vindiciae Kircherianae, sive Animadversiones in novas Abr. Trommii Concordantias Graecas, vulgo dictae LXX Interpretum.

Waartegen Trommius schreef:

Epistola Apologetica ad doctum virum Jean Gagnerium, Oxoniensem A.M. quâ se suisque Concordantias Graecas in LXX Interpretes, nuper a se editas modeste tuetur contra Anomadversiones hujussce viri doctissimi recens Oxonii impressas ac publici Juris fuetas. Amst., 1718. 4^o.

Zie Saxe, Onom., T. V, p. 343; Anal., p. 639; Cat. Bibl. Bornav., T. I, V. II, p. 1661; Paquot, Mém., T. V, p. 241-247; Stolle, Ad Hermannum, p. 872; Glasus, Godgel. Nederl.; Moreri; Hoogstraten; Kok; Nieuwenhuis; Verwoert; Kobus en de Rivecourt; van Iperen, Gesch. v.h. Psalmgez., Heringa, Naaml. v. Predd. te Groningen, bl. 10; Nav., D. V, bl. 331; D. VI, bl. 151; v.d. Aa, N.B.A.C. Woordenb.; Koecher, Hist. v.d. Heidelb. Catech.; Muller, Cat. v. portr. van der Aa; N.B.A.C. Woordenb.