Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Tweede stuk

[Martinus Swaan]

SWAAN (Martinus), den 4 Jan. 1651 te Amsterdam geboren, werd in December 1677 tot priester gewijd en in 1679 pastoor te Assendelft. Vier jaren later werd hij president van het van Keulen naar Leuven overgebrachte collegie de hooge heuvel. In die betrekking was hij werkzaam totdat hij in 1632 naar Noord-Nederland terugkeerde en het pastoorschap in den Hoek te Haarlem aanvaardde. Hier overleed hij den 30 Maart 1713. Swaan was theol. doctor, een geleerd man en neef van den pauselijken vicaris Coddaeus. Hij werd in de kerkelijke twisten van die dagen betrokken. Op zijn naam

[p. 1088]

gaan twee geschriften uit ter verdediging van de regten der Haarlemsche kapittels van hetwelk hij deken was, geschreven, namelijk Motivum Juris en Refutatio responsi. Anderen willen echter dat Z.B. van Espen er de schrijver van is. Zij voegen er bij dat Swaan het in het laatst zijns levens met de pauselijke kerk eens was.

Zie Oudh. v. Kennemerland, bl. 268; R.K. Jaarb. voor 1843, bl. 1I4; Glasius, Godg. Ned.