Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Mr. Peter Steven Schull]

SCHULL (mr. Peter Steven), zoon van Peter Schull, med. dr., en Abigael Martha Vitringa, kleinzoon van Steven Schull, kolonel bij het regiment Randwyck, en groot majoor kommandant der stad Zalt-Bommel, werd den 11 Febr. 1791 te 's Hage geboren. Reeds op zijn derde jaar verliet hij het ouderlijk huis, om in dat zijner tante J.C. Schull, echtgenoot van F. Pistorius, notaris en procureur te Dordrecht over te gaan, dewijl deze de verdere leiding en opvoeding van den eenigen zoon haars broeders had op zich genomen. Te Dordrecht bezocht hij de latijnsche school onder den conrector Ros en den rector A. Verbeek, en vertrok in 1807 naar de hoogeschool te Leiden, waar hij met Hugo Beyerman, later hoogleeraar te Deventer, Commelin, van der Mee, M.A. van der Bank, later predikant bij de Waalsche gemeente te Utrecht, en Moser de lessen van Wyttenbach, Siegenbeek, Hageman en Brugmans bijwoonde. Den 19 April 1811 promoveerde hij in de regten op theses, en zette zich, na een jaar te Brussel te hebben doorgebragt, als advocaat te Dordrecht neder, en volgde tevens in 1814 op zijn verzoek, zijn oom als notaris op. De uren aan zijn toenemende praktijk ontwoekerd, wijdde hij aan de belletrie en bij voorkeur aan de lezing van latijnsche gedichten, van welke hij een vrij aanaanzienlijke collectie had. Ook de hollandsche letterkunde en poëzy vond in hem een ijverig beoefenaar, daarenboven bespeelde hij nu en dan de latijnsche lier. Hij was medeoprichter van het genootschap Diversa sed Una, waarin hij vele voorlezingen hield. Ook was hij een werkzaam medelid van het Dordsche departement der Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, en een ijverig beoefenaar der geognosie. Hij had een rijke verzameling van steenen, naturaliën en ertsen, die hij zelf had bijeengebragt en geclascificeerd. Sedert 1822 was hij lid van het genootschap ter bevordering der Natuurlijke

[p. 524]

Historie, te Groningen, en sedert 1830 van La Societé Genéalogique de France te Parijs. De Maats. van Ned. Letterkunde te Leiden telde hem sedert 1823 onder hare leden.

Behalve een menigte verhandelingen en beoordeelingen in de van 1832-1835 door hem uitgegevene Bijdrage tot Boekenen Menschenkennis, (met den dichter van der Hoop) de Vriend des Vaderlands, Almanak van Blijgeestigen, Konst- en Letterbode, Natuurkundige Bijdragen en Militairen Spectator, 1834-1835 gaf hij afzonderlijk in het licht:

Redevoering over de verdiensten van Mirabeau. Dordr. 1826.

Herinneringen aan Dr. Crol. Dordrecht. 1829.

Ernsi en Luim. Dordr. 1829.

Karakteristiek der Welsprekendheid. Dordr. 1829.

De overgave van Antwerpen. Dordr. 1830.

Dieryk en Dorothé van S. van Hoogstraten, nieuwe uitg. met aanteekk. en een levensschets van den dichter. Dordr. 1831.

Vertellingen in Proza en Poezy. Dordr. 1834 (met A.v.d. Hoop).

Boogspanning, benevens levensschets van den overledene, door J.C. van Rijneveld, Dordrecht 1835 uitgegeven. Vooraan zijn portret met handteekening en gedicht van A. van der Hoop.

Zijn Akademie-vriend G.H. Moser schreef aan hem een Epistola critica de Horatii carminum Hofmanni Peerlkampi recensione.

Hij huwde in 1817 mejufvrouw G. Hordijk, en overleed te Dordrecht den 4 Augustus 1835.

Zie J. Wap, Aan Schull; de Bosson, Bedevaart naar het graf van mr. P.S. Schull; Rijneveld t.a.p.; van der Aa, N.B.A.C. Woordenb.; Jaarl. Verslag der Maats. v. Ned. Letterk., 1835 bl. 18; M.A. van der Bank, Over mr. P.S. Schull en de Neandergrot in Rec. v.d. Rec., XXXIV, 1841. II. 282; Muller, Cat. v. portr., in voce.