Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Abraham Schepmoes]

SCHEPMOES (Abraham), Amsterdamsch schipper. Op den 27 April 1673 ontdekte die zeeman op de Noorweegsche kust een Schotschen kaper, gewapend met 14 stukken en ruim voorzien van manschappen. Terstond nam hij de noodige maatregelen tot verdediging, alhoewel zijn schip, de Kroon, slechts tien stukken en vijftien man voerde. Straks poogde het vijandelijke schip hem aan boord te leggen, maar werd zoodanig tot driemaal toe door Schepmoes ontvangen, dat het zich gedwongen zag, af te houden. De kaper beproefde dit op nieuw aan bakboord, maar met gelijken uitslag. Eindelijk bereikte hij, na lang schieten, zijn oogmerk, entert aan stuurboord, en maakte zich met dertig man meester van den bak, wijkende de stuurman van Schepmoes naar de hut, die hij eenigen tijd alleen mannelijk verdedigde. Inmiddels ging Schepmoes zelf voort hevig met het benedenste geschut te vuren en maakte het den vijand zóó bang, dat hij moest afwijken.

[p. 306]

Onder de verwarring, hieruit ontstaan kreeg de stuurman bijstand. Nu werd uit twee stukken geschut, met dubbel scherp geladen, op de overgekomene Schotten onophoudelijk geschoten, die zoo wel getroffen werden, dat zij, met achterlating van twee dooden, eenige wapenen en een vlag, den Nederlandschen bodem met overhaasting moesten ontruimen. De kaper, die gansch reddeloos geschoten was, en niet minder dan 15 dooden, waaronder de kapitein, luitenant en 30 gekwetsten telde, verliet kort daarna, den kloeken Schepmoes, die behouden het vaderland bereikte.

Zie Holl. Merc., Mei 1673; Ontroerd Nederl., D. II. bl. 95; J.C. de Jonge, Gesch. v. Neerl. Zeew., D. III. a. bl. 384, 385.