Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 17. Eerste stuk

[Benjamin Sapma]

SAPMA (Benjamin), zoon van den vorige, werd in 1619 te Hoorn geboren. Den 25 October 1640 werd hij, toen Remonstrantsch leeraar, te Dokkum gevangen en vervoerd naar Leeuwarden. Van zijne gevangeneming en die van Vorstius en Ouwens sprekende, schrijft Paschier de Fijne. ‘Dit geschiedde door de groote klagte, die de predikanten ten Hoove maekten over de al te groote vryheydt, die de Remonstranten (hier) tegen haren dank gebruykten. Men bragt die gevagenen predikanten in geen tuchthuysen, nochte op Loevesteyn, gelijkse in de andere Provintien deden, maar alleen tot Leeuwaarden op 't Blokhuys; daar gaf men haer eenen tijd lang de kost, ende lietse also met een bannistement los.’ Sapma moet echter tot de bediening

[p. 116]

zijne gemeente zijn wedergekeerd; want den 6 Junij 1641 werd, op het schrijven van die van Dokkum aan de Directeuren, waarbij zij om continuatie van zijn dienst verzochten, zulks toegestaan, en daarop zijn examen vastgesteld, opdat hij ten spoedigste naar zijne gemeente kon wederkeeren.

Hij werd in 1642 te Zoetermeer beroepen, van daar vertrok hij in 1644 naar Rotterdam, waar hij den 13 Februarij 1647 overleed.

Zijne Bibliotheek werd 2 Sept. 1647 door de Rem. kerk te Rotterdam aangekocht.

De sententie, van den Hove van Vriesland, waarbij B. Sapma gebannen wordt in 1640, berust in de Bibliotheek der Rem. Gemeente te Amsterdam.

Zie Tideman, Rem. Broeders. bl. 41, 52, 176, 207, 366; Pachier de Fijne, Leven bl. 38; Cat. d. Bibl. d. Rem. Gem. te Amst. bl. 23.