[Wessel van Sandbergen]
SANDBERGEN (Wessel van), afstammeling van een edel Vlaamsch geslacht van dien naam, weleer eigenaar van de heerlijkheid van Sandbergen, vlugtte, volgens een ms. geschiedverhaal, in 1572 ten gevolge der strenge bloedplakaten naar Zutphen en verborg zich vooraf zes weken lang in de rijsmanden langs den IJssel, en gebruikte, bij gebrek van voedsel, niets anders dan den bast van een willigen boom.
Volgens Tadama werd hij eerst in 1588, toen Zutphen in de handen der Spanjaarden was, als burger aangenomen, en was dus waarschijnlijk de Roomsch- en Spaanschgezinde partij toegedaan, een omstandigheid, die daardoor versterkt werdt, dat de nieuwe protestantsche regering het noodzakelijk achtte hem in 1591 den eed van trouw te doen vernieuwen. De laatste afstammeling van dit geslacht, Gerhard van Santbergen overleed te Brummen den 17 Mei 1863 in den ouderdom van 63 jaren.