[Johannes Conradus Andrras Sander]
SANDER (Johannes Conradus Andreas), zoon van den vorige, werd in September 1776 te Woerden geboren, en predikant bij de Luthersche gemeente te Zaandam, later te Haarlem, waar hij 16 April 1838 plotseling overleed.
Hij was, even als zijn vader, een geleerd man, en paarde een wijsgeerigen geest aan een buitengewonen rijkdom van kennis, zijne predikwijze was in overeenstemming met zijn wijsgeerigen aanleg, maar tevens praktikaal.
Zijn voornaamste geschrift is:
Geschiedenis der Monniken en Monniken-orden. Haarl. 1822. 2 D.
Voorts gaf hij in het licht:
Zedelijke zin en waarheid der Paradijs geschiedenis. Zutphen 1818.
De Bijbel en het menschelijk leven, elkander ophelderende openbaringen Gods. Amst. 1821.
Wanklanken dezes levens of de droomen der jeugd beschouwd als afbeeldsels en waarborg van eene hoogere wereld. Koog aan de Zaan. 1824.
Over den invloed der geloofsformulieren in de Protestantsche kerken. Ald. 1825.
Theophania, God in den Bijbel en het menschelijk leven. Amst. 1826. 2 D.
De Protestant en de Roomsch Katholijke, zich vereenigende in de kerk van Christus. Haarl. 1826.
Levensbeschouwing toegewijd aan de beschaafde vrouwen. Paasch geschenkje voor de jeugd. Ald. en [...]
Auteursrechtvrij