[Henrik Robinson]
ROBINSON (Henrik) was een ijverig voorstander der Contra-Remonstranten gemeente en tevens een der doldriftigste weerstrevers der Remonstranten. Later kwam hij tot andere gedachten, zette zich neder tot een kalm en onpartijdig onderzoek der twistpunten tusschen Arminius en Gomarus, en begon mingunstig over den laatsten en gematigder over den eersten te denken. Bij beiden vond hij een mengsel van waarheid en dwalingen. Hij vormde zelf een zamenstel van godgeleerdheid, waarin hij den middelweg tusschen de twee uitersten trachtte te houden. Zijn navolgers noemde zich na hem Robinsonianen.
Zie Hoffmann, Lexic. Univ. i.v. Kok, Kist en Royaers, [1] i. D. VIII, bl. 372.
Auteursrechtvrij